نام نویسنده: محمد گلکار

فرش دستباف ایرانی نه‌تنها یک وسیله کاربردی، بلکه بخشی از فرهنگ و هویت ایرانیان بوده و هست. از گذشته‌های دور، […]

فرش دستباف ایرانی از دیرباز به عنوان یکی از شاخص‌ترین نمادهای هنر و فرهنگ ایران شناخته شده است. با گذر

آرامش در تار و پود هنر در دنیای پرسرعت و پراسترس امروز، بسیاری از مردم به دنبال راه‌هایی برای ایجاد

کودکی، دوره‌ای حیاتی برای شکل‌گیری سلیقه، ذوق و نگاه هنری افراد است. در بسیاری از خانواده‌های ایرانی، فرش دستباف نه‌تنها

وقتی یک گردشگر خارجی از ایران بازمی‌گردد، بیش از هر چیز دنبال چیزی است که نماینده‌ی هنر، فرهنگ، تاریخ و

در فرهنگ سنتی ایرانی، جهیزیه تنها یک مجموعه از وسایل منزل نیست؛ بلکه بازتابی از هویت فرهنگی، باورها و زیبایی‌شناسی

در خانه‌های ایرانی، فرش تنها یک وسیله‌ی تزیینی نیست؛ فراتر از تار و پود، داستانی از نسل‌ها، احساسات، آیین‌ها و

فرش ایرانی همواره به رنگ‌هایش شناخته می‌شود؛ رنگ‌هایی که از دل طبیعت، فرهنگ، احساسات و باورها برخاسته‌اند. اما در سال‌های

مقدمه هنر فرش‌بافی ایرانی، فراتر از خلق نقش و رنگ است؛ در دل خود، فلسفه‌ای عمیق از حضور و غیاب،

عشق، از کهن‌ترین مفاهیم انسانی، همواره الهام‌بخش هنرمندان ایرانی بوده است. در هنر فرش‌بافی نیز، نقش‌مایه‌های عاشقانه جایگاهی ویژه دارند.